Zomerschroeforchis- Spiranthes aestivalis

Naamgeving (Etymologie)-Spiranthes komt van het Griekse speira (spiraal) en anthos (bloem), om de om haar eigen as gewonden bloeiwijze. Aestivalis betekent in de zomer bloeiend.

Felix Riegel - cc by-nc 4.0	Benjamin Zwittnig - cc by 2.5 si
Paul Fabre - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr	Oleg Kosterin - cc by 4.0

Wortels-Er zijn meestal drie of vier spilvormige, verlengde, vlezige en vuilwitte knollen met vrij dikke bijwortels.

Neuchâtel Herbarium - cc by-sa 3.0	Neuchâtel Herbarium - cc by-sa 3.0
Neuchâtel Herbarium - cc by-sa 3.0	Neuchâtel Herbarium - cc by-sa 3.0

Stengels-De slanke bloeistengel groeit vanuit het midden van het bladrozet. De stengel is meestal wat heen-en-weergebogen, kantig, gegroefd of bijna rolrond, boven iets klierachtig, bebladerd en met aan de voet enige bruine, toegespitste scheden. De stengel bloeit uit de spruit van hetzelfde jaar.

Jeremy Barker - cc by-nc 4.0	Benjamin Zwittnig - cc by 2.5 si
Benjamin Zwittnig - cc by 2.5 si	Thierry Pernot - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr

Bladeren-De geelgroene bladeren (meestal twee of drie) hebben een schedevormende voet en vormen een rozet. De bladen zijn meestal vijf- tot zevennervig, lijn- of lijn-lancetvormig en stomp. Aan de stengel zie je één of twee bladen. Die hogere bladen zijn kleiner en de bovenste schutbladachtig.

Carlo Cibei - cc by-nc-nd 4.0	Carlo Cibei - cc by-nc-nd 4.0
Oleg Kosterin - cc by 4.0	SCN Gorosti - cc by-nc-nd 4.0

Bloemen-Tweeslachtig. De schutbladen zijn langwerpig-lancetvormig tot lancetvormig, gootvormig, lichtgroen, vijf- of drienervig en even lang als de bloemen. De vrijwel niet geurende bloemen zijn in een losse aar in een spiraal gerangschikt (in één rij rond de stengel). De 7-8 mm grote bloemen zijn wit met een groene adering. De binnenste twee bloemdekbladen zijn korter dan de buitenste. De egaal witte lip is langwerpig-eirond, bovenaan cirkelvormig verbreed en fijn gekarteld. Het vruchtbeginsel is verlengd-spilvormig, groen, meestal alleen boven klierachtig. De stempelzuil is groen, de stempelholte aan de rand kaal.

Concha Agero - cc by-sa 4.0	Benjamin Zwittnig - cc by 2.5 si
Benjamin Zwittnig - cc by 2.5 si	John de Vos - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr

Oleg Kosterin - cc by 4.0

Bodem-Zonnige, ijl begroeide tot grazige plaatsen op vochtige tot natte, voedselarme, zwak zure tot vaak iets kalkhoudende, neutrale tot basische grond (veen en humeus zand).

Groeiplaatsen-Moerassige plaatsen in heide, vochtige heide, heischraal grasland, blauwgrasland, beekdalgrasland. Elders ook in duinvalleien.

Wereld-Zuidwest-en Midden-Europa. Oorspronkelijk noordelijk tot in Nederland.

Vlaanderen-Verdwenen. Vroeger bij Genk, Beverst en Neeroeteren. Voor het laatst gevonden in 1954.