Wantsenorchis - Anacamptis coriophora

Naamgeving (Etymologie) Anacamptis komt van het Griekse anakamptoo (ombuigen), omdat de zijdelingse, buitenste bloemdekdelen afstaan. Coriophora betekent wantsen dragend.

Luis nunes alberto - cc by-sa 3.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - cc by-sa 4.0
Néhémie Meslage - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr	Marc Chouillou - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr

Wortels Niet gedeelde en meestal rondachtige knollen.

Herbier Pontarlier-Marichal - cc by-sa 2.0 fr	plant.depo.msu.ru - cc by 4.0
mediaphoto.mnhn.fr - cc by 4.0	mediaphoto.mnhn.fr - cc by 4.0

Stengels De lichtgroene, niet behaarde stengels zijn rolrond of soms iets kantig. Ze zijn bijna tot de top bebladerd.

Hans Hillewaert- cc by-sa 3.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - cc by-sa 4.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - cc by-sa 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - cc by-sa 4.0

Bladeren Aan de voet van de stengel groeien korte, schedeachtige, bleke bladen. De onderste bladen staan rechtop en dicht bijeen. Ze zijn groter dan de bovenste. De spitse, blauwgroene bladen zijn langwerpig tot lijnvormig en 6-10 cm lang. Ze zijn gootvormig gevouwen. De bovenste vier tot zeven bladen zijn klein en met een schedeachtig omvattende stengel.

Orchi - cc by-sa 3.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - cc by-sa 4.0
Jean-Jacques Houdré - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr	Néhémie Meslage - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr

Bloemen Tweeslachtig. De schutbladen zijn langwerpig, vliezig, witachtig, met een groene nerf, soms iets roodachtig aangelopen en minstens zo lang als het vruchtbeginsel. De bloemen vormen slanke aren, die 3-6 cm lang zijn. De aren zijn rolrond en bevatten veel bloemen. De bloemlip is bruinrood, 6-8 mm lang, drielobbig, niet gevlekt en heeft bijna vierhoekige of ruitvormige zijslippen en een niet gedeelde middenslip, die meestal sterk naar achteren is gekromd. De helm is spits en aan de buitenkant vuil bruinachtig paars. De andere bloemdekbladen buigen mutsvormig samen. De buitenste bloemdekbladen zijn paarsrood met onduidelijke, donkerpaarse strepen. De spoor is omlaaggericht, kegelvormig, spits, licht roodachtig-violet en wordt tot half zo lang als het min of meer gebogen vruchtbeginsel. De bloemen stinken wantsachtig.

© Rutger Barendse - verspreidingsatlas.nl	Orchi - cc by-sa 3.0
Frank Vassen - cc by 2.0	Orchi - cc by-sa 3.0

Roman - cc by 4.0	Roman - cc by 4.0
©2006 Digital Plant Atlas - cc by-nc-sa 3.0 nl

Bodem Zonnige plaatsen op vochtige of natte, matig voedselarme, kalkrijke grond (lemige grond en veen).

Groeiplaatsen 's Winters overstroomd hooiland, rivierbegeleidend grasland dat in de zomer oppervlakkig uitdroogt (o.a. langs de Maas en de Geul), schraal grasland en kalkgrasland.

Wereld Zuid- en Midden-Europa, West-Azië en Noord-Afrika. Wantsenorchis is sinds het begin van de 20ste eeuw zeer sterk in aantal achteruitgegaan. De noordwestgrens van het verspreidingsgebied is ver opgeschoven naar het zuidoosten.