|
|
 |
|
|
Vogelkers - Prunus padus |
|
Frysk-Wylde sering
English-Bird Cherry
Français-Cerisier à grappes
Deutsch-Gewöhnliche Traubenkirsche
Synoniemen-Gewone vogelkers, Cerasus padus, Padus petraea, Prunus virginiana
Familie-Rosaceae (Rozenfamilie)
Naamgeving (Etymologie)-De vruchten zijn voor mensen niet eetbaar, vandaar de naam vogelkers (alleen voor de vogels). Prunus is misschien afgeleid van het Griekse prooinos (vroegtijdig), dat op het vroeg rijp zijn van de vruchten van de wilde pruim zou slaan. Padus komt uit het Griekse (pados) en was oorspronkelijk de naam voor de Weichselboom.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur-Overblijvend.
Plantvorm-Fanerofyt.
Hoofdbloei-April en mei.
Afmeting-3-15 meter.
|
|
|
|
|
|
Wortels-Geen worteluitlopers.
Stam en takken-De stinkende, bruine en geschubde bast bladdert af. Jonge takken zijn eerst groen.
|
|
|
|
|
|
Bladeren-De verspreidstaande, lichtgroene, breed langwerpige of eironde bladeren zijn toegespitst en gezaagd. Ze zijn niet leerachtig en niet glanzend. Ze worden 5-10 cm lang en hebben acht tot veertien paar zijnerven. Aan de onderkant zitten uitspringende nerven. De bladeren zijn kaal, maar soms is de middennerf aan de bladonderkant behaard, evenals langs de nerfoksels. Aan de bladsteel kun je twee honingklieren zien.
|
|
|
|
|
|
Bloemen-Tweeslachtig. De bloemen verschijnen tegelijk met de bladeren. De lange tros staat eerst rechtop, maar gaat later overhangen. De bloemen zijn 1-2 cm. De vijf, tot 1 cm lange kroonbladen zijn wit en langwerpig. De vijf, 1,2-2 mm lange kelkbladen zijn duidelijk meer lang dan breed en voorzien van franje en klieren. De kelkbuis valt tijdens de vruchtrijping af. Eer zijn veel meeldraden en het bovenstandig vruchtbeginsel heeft een stijl met stempel.
|
|
|
|
|
|
Vruchten en zaden-Een steenvrucht. De zwak giftige, bittere, bolvormige vruchten zijn blauwzwart en worden 6-8 mm. Ze hebben een afvallend kroontje. De pit is gegroefd. De tros hangt naar beneden. De zaden zijn zeer kortlevend (korter dan één jaar). Tweezaadlobbig.
|
|
|
|
|
|
Biotoop
Bodem-Zonnige of licht beschaduwde plaatsen op matig droge tot vrij natte, matig voedselrijke tot voedselrijke, zwak zure, humeuze grond. Vaak in bron- of kwelgebieden (zand, leem en klei).
Groeiplaatsen-Loofbossen, bosranden, houtwallen, struwelen, heggen, kiezelgroeven en natte bosjes aan de binnenduinrand.
Verspreiding
Wereld-Europa, noordelijk tot de Noordkaap (in zuidelijker streken voornamelijk in gebergten) en Azië.
Nederland-Inheems. Algemeen.
Vlaanderen-Inheems. Algemeen.
Wallonië-Inheems. Vrij algemeen.
Toepassingen
De vruchten zijn niet eetbaar. De wrange smaak komt door het hoge gehalte aan looizuur of tannine. Ze worden wel gebruikt als smaakmaker bij brandewijn en wijn. Het hout heeft roodachtig bruin kernhout en wit spinthout met een enigszins onaangename geur. De schors werd in de Middeleeuwen gebruikt om er een aftreksel van te maken als opwekkend middel en als pijnstiller bij maagpijn, terwijl men stukjes schors aan de buitenkant van de deur en in drinkwater hing als bescherming tegen de pest.
2001-2025 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl