Strandsla - Lactuca tatarica

Frysk: Blauslaad

English: Blue Lettuce

Franç ais:

Deutsch: Tataren-Lattich

Synoniemen: Lactuca pilchella, Mulgedium tataricum

Familie: Asteraceae (Composietenfamilie)

Naamgeving (Etymologie): Lactuca komt van lac (melk) en duco (voeren), naar het melksap, dat de planten bevatten. Tatarica is afgeleid van Tatarije (in Midden-Azië en Rusland ten oosten van de rivier de Don).

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur: Overblijvend.

Plantvorm: Kruid.

Winterknoppen: Hemikryptofyt of geofyt.

Hoofdbloei: Juli t/m oktober.

Afmeting: 30-80(-150) cm.

Wortels: Kruipende wortelstokken. Soms met dunne, ondergrondse uitlopers.

Stengels: De rechtopstaande, blauwgroene stengels zijn bovenaan vertakt. De planten zijn nauwelijks of niet behaard.

Bladeren: De bladen zijn veerspletig tot gaafrandig. De onderste bladen zijn veerspletig, kort gesteeld en met terugwijzende slippen. De bovenste bladen zijn langwerpig, zittend en (half)stengelomvattend.

Bloemen: Tweeslachtig. De vele bloemhoofdjes vormen samen grote pluimen of tuilen. De paarsblauwe hoofdjes zijn 1,8-2,6 cm. Het omwindselblad heeft rode puntjes.

Vruchten en zaden: Een eenzadige dopvrucht of nootje. De zaden zijn geelachtig tot zwart met wit vruchtpluis. Tweezaadlobbig.

Biotoop

Bodem: Zonnige, open plaatsen op vochtige, matig voedselrijke, vaak brakke grond (duinzand).

Groeiplaatsen: Omgewerkte grond, ruderale plaatsen, waterkanten (rivieroevers) en zeeduinen (langs duindoornen en tussen aanspoelsel).

Verspreiding

Wereld: Oorspronkelijk een steppeplant uit Oost-Europa, Azië en Noord-Amerika.

Nederland: Niet ingeburgerd. Zeer zeldzaam. Sinds 1967 is  de plant op Rottumerplaat een tijd ingeburgerd geweest, maar daar is nu weer verdwenen.

Vlaanderen: Niet in Vlaanderen.

Wallonië : Niet in Wallonië .

© 2001-2022 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl