|
Naamgeving (Etymologie): De naam wolfsmelk heeft te maken met het giftige melksap dat vrijkomt als de stengels doorbreekt. Het sap heeft een bijtend en branderig (met name voor huid en ogen) effect en de 'wolf' (in de betekenis van de duivel) werd gezien als de veroorzaker.
Er zijn twee verklaringen van de wetenschappelijke naam Euphorbia.
1. Euphorbia is genoemd naar Euphorbios, de Griekse lijfarts van koning Juba de Tweede van Mauretanië. Hij gebruikte planten van het geslacht Euphorbia als geneeskruid.
2. Euphorbia komt van eu (goed) en pherboo (voeden), omdat het melksap werd gebruikt ter genezing van teringlijders.
Helioscopia betekent naar de zon kijkend.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Eenjarig.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Therofyt.
Bloeimaanden: Mei, juni, juli, augustus, september en oktober.
Afmeting: 5-30 cm.
|
© Arjan de Groot - verspreidingsatlas.nl
|
Hans Toetenel - CC BY-NC-SA 3.0 NL
|
© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl
|
© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl
|
Wortels: Een penwortel.
Stengels: De ronde, meestal rechtopstaande stengels kunnen min of meer kaal of behaard zijn.
Bladeren: De kale, 2-4 cm grote, verspreidstaande
bladen zijn geelachtig groen,
spatelvormig tot eirond en boven het midden het breedst. Ze zijn wigvormig in de steel versmald en zijn zittend of hebben een kort steel. Ze hebben een stompe top. Naar de top zijn ze fijn getand. Onder de bloeiwijze staat een aantal bladen vrijwel kransgewijs. Er zijn geen steunblaadjes.
Bloemen: Eenslachtig. Eenhuizig.
De bloeiwijze bestaat meestal uit vijf schermstralen, die samen op een kroontje
lijken. In de oksel van deze vijf takken staat meestal een enkele deelbloeiwijze. De vier honingklieren op de rand van de schijnbloemen zijn eivormig met afgeronde uiteinden, maar als ze iets gebogen zijn, dan staan ze met de holle
kant naar binnen. Het driehokkig vruchtbeginsel is bovenstandig met drie stijlen. Er zijn eveneens drie meeldraden. De schutbladen zijn gelijk aan de stengelbladen.
|
© Adrie van Heerden - verspreidingsatlas.nl
|
© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl
|
© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl
|
© Koen van Zoest - verspreidingsatlas.nl
|
Vruchten: Een kluisvrucht. De driedelige vruchten zijn 2½-3½ mm lang. Ze zijn glad en hebben geen wratjes. De zaden zijn bruin met groefjes. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar).
Tweezaadlobbig.
Biotoop
Bodem: Zonnige, open plaatsen (pioniervegetatie) op vochtige, voedselrijke, omgewoelde grond (het meest op leem en klei).
Groeiplaatsen: Omgewerkte grond, gronddepots, tuinen, moestuinen, akkers (hakvruchtakkers), wijngaarden, braakliggende grond, plantsoenen en bermen en dijken (open plekken).
Verspreiding
Wereld: Oorspronkelijk uit Zuid-Europa. Nu in alle werelddelen.
gbif.org
Nederland: Algemeen in Zuid-Limburg, in het rivierengebied, in Zeeland, in laagveengebieden en in het noordelijk zeekleigebied. Elders zeldzamer.
Rode lijst 2012. Thans niet bedreigd. Trend sinds 1950: stabiel of toegenomen. Algemeen. Al voor 1500 ingevoerd (archeofyt).
verspreidingsatlas.nl
Vlaanderen: Algemeen, maar zeldzaam of plaatselijk ontbrekend in de Kempen.
Rode lijst. Thans niet bedreigd.
Wallonië: Vrij algemeen, maar zeldzaam in de Hoge Ardennen.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
Flora Batava, deel 4, Jan Kops (1822)
|
Flora Batava, deel 4, Jan Kops (1822)
|
Afbeeldingen der artseny-gewassen met derzelver Nederduitsche en Latynsche beschryvingen, deel 7, Adolphus Ypey (1813)
|
Afbeeldingen der artseny-gewassen met derzelver Nederduitsche en Latynsche beschryvingen, deel 7, Adolphus Ypey (1813)
|
|
Deutschlands Flora in Abbildungen, Jacob Sturm und Johann Georg Sturm
|
Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé (1885-1905)
|
Bilder ur Nordens
Flora, Carl Axel Magnus Lindman (1917-1926)
|
Flora Danica, Georg Christian Oeder e.a. (1761-1883)
|
|
