Frysk-Gielmûtske English-Wolfsbane Français-Aconit tue-loup Deutsch-Gelber Eisenhut Synoniemen-Aconitum lycoctonum subsp. vulparia Familie-Ranunculaceae (Ranonkelfamilie) Naamgeving (Etymologie)-De Nederlandse naam verwijst naar de kapvormige bloem. Aconitum is waarschijnlijk afgeleid van konè (doding). Aconitum komt dan van het Griekse akoniton = giftige plant. Vulparia is afgeleid van het Latijnse vulpus (vos), dus vossenkruid. Beschrijving Levensduur-Overblijvend. Plantvorm-Hemikryptofyt. Hoofdbloei-Juni t/m augustus. Afmeting-50-125 cm. Klik op een afbeelding om te vergroten.
Wortels
Stengels-Rechtopstaande stengels, die maar weinig behaard zijn.
Bladeren-Zeer giftig. Wortelrozetbladen en één tot drie stengelbladen met een lange steel. Ze zijn diep handvormig gedeeld met vijf of zeven delen die weer in drieën gespleten (en gezaagd) zijn met meer dan 1 cm brede slippen (ze zijn niet tot de voet ingesneden).
Bloemen-Tweeslachtig. De zittende schutbladen zijn handvormig gedeeld, de hogere enkelvoudig. Met lange, ijle bloemtrossen aan het eind van de stengels en korte trossen aan de boogvormige zijtakken in de oksels van schutbladen. De bloemen zijn bleekgeel en hangen aan gekromde min of meer uitstaande stelen. De helm (het bovenste bloemblad) is smal langwerpig (meer dan dubbel zo hoog als breed), 1½-2,2 cm en nauwelijks verwijd aan de voet. De spoor is draadvormig ingerold.
Vruchten en zaden-Meestal zijn er drie kokervruchten. Tweezaadlobbig.
Biotoop Bodem-Halfbeschaduwde of beschaduwde plaatsen op vochtige, vrij voedselarme tot matig voedselrijke, kalkhoudende grond (leem, löss, mergel en stenige plaatsen). Groeiplaatsen-Natte loofbossen (vooral langs beken en bij bronnen) en op rotsachtige plaatsen. Verspreiding Wereld-Gebergteplant uit Midden-Europa. Nederland-Inheems. Zeer zeldzaam.
Vlaanderen-Inheems. Verdwenen. Vroeger in de Voerstreek. Na 1967 niet meer aangetroffen. Wallonië-Inheems. Zeldzaam. 2001-2024 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl |