Franse boekweit - Fagopyrum tataricum

Frysk Frânske boekweit

English Green Buckwheat

Français Sarrasin de Tartarie

Deutsch Tatarischer Buchweizen

Synoniemen

Familie Polygonaceae (Duizendknoopfamilie)

Naamgeving (Etymologie) Fagopyrum is afgeleid van fagus (beuk) en puros (tarwe) en heeft betrekking op de overeenkomst van de vrucht met de beukennootjes, hierop slaat ook de Nederlandse naam. Tataricum betekent Tartaars.

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur Eenjarig.

Plantvorm Therofyt.

Hoofdbloei Juli t/m september.

Afmeting 30-75 cm.

© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl

© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl


Ian Morrison - cc by-nc-nd 3.0


Peter Meininger - cc by-nc-sa 3.0 nl

Wortels


files.plutof.ut.ee - University of Tartu, Estonia


europeana.eu - cc by-sa 3.0


Meise Botanic Garden - cc by-sa 4.0


Meise Botanic Garden - cc by-sa 4.0

Stengels De stengels zijn minder rood aangelopen (meer groen) dan die van Boekweit.


Gertjan van Noord - cc by-nd 3.0


Gertjan van Noord - cc by-nd 3.0


© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl


Gertjan van Noord - cc by-nd 3.0

Bladeren De breed driehoekig-pijlvormige bladen zijn meestal meer breed dan lang en lichter groen dan die van Boekweit.

© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl


Petr Voboril - cc by-sa 3.0


Ian Morrison - cc by-nc-nd 3.0


Pierfranco Arrigoni - cc by-nc-nd 4.0

Bloemen Tweeslachtig. De groenachtige, ongeveer 2 mm grote bloemen vormen vrij ijle trossen.

© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl


East Wind - cc by 3.0


Pierfranco Arrigoni - cc by-nc-nd 4.0


Peter Meininger - cc by-nc-sa 3.0 nl

Vruchten en zaden Een eenzadige dopvrucht of nootje. De vruchten zijn ruw met bochtig getande randen en ongeveer drie keer zo lang als het bloemdek. Tweezaadlobbig.


Popolon - cc by-sa 3.0


Steve Hurst - USDA-NRCS PLANTS Database


Peter Meininger - cc by-nc-sa 3.0 nl


©2006 Digital Plant Atlas - cc by-nc-sa 3.0 nl

Biotoop

Bodem Zonnige, open plaatsen op kalkarme, matig voedselrijke, omgewerkte grond.

Groeiplaatsen Ruderale plaatsen, boekweitakkers en aardappelakkers.

Verspreiding

Wereld Oorspronkelijk uit Siberië en Centraal-Azië.

Nederland Ingeburgerd in de 19de eeuw. Verdwenen. Voor het laatst in het wild gevonden in 1946.

Vlaanderen Niet ingeburgerd. Zeer zeldzaam.
Wallonië Niet ingeburgerd. Zeer zeldzaam.

2001-2025 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl