Dalkruid - Maianthemum bifolium

Frysk: Twiblêd

English: May Lily

Français: Maianthème à deux feuilles

Deutsch: Zweiblättrige Schattenblume

Synoniemen: Convallaria bifolia

Familie: Asparagaceae (Aspergefamilie)

Naamgeving (Etymologie): De Nederlandse naam verwijst naar de groeiplaats van de plant. Maianthemum staat voor meibloem. Bifolium betekent met twee bladen.

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur: Overblijvend.

Plantvorm: Kruid.

Winterknoppen: Geofyt.

Bloeimaanden: Mei en juni.

Afmeting: 7-20 cm.

Wortels: Lange, dunne, ronde, vlak onder de grond kruipende, zich vertakkende wortelstokken. Worteldiepte 10-20 cm.

Stengels: De rechtopstaande stengels hebben aan de voet twee schubben. Ze groeien enigszins zigzaggewijs. Bovenaan groeien stijve, witte haren. De soort groeit in grote groepen.

Bladeren: Vanuit de wortelstok groeien alleenstaande bladeren. Aan de bloeistengels groeien meestal twee verspreidstaande bladeren, maar soms zijn het er drie (deze laatste is dan meer langwerpig en heeft geen hartvormige voet). De 4-8 cm grote bladeren zijn eerst ingerold. Ze zijn eirond, spits en met een hartvormige voet en een gave rand. De nerven lopen min of meer parallel. De onderkant van de nerven en de bladsteel zijn iets behaard. De bladrand is gaaf.

Bloemen: Tweeslachtig. De geurende, witte bloemen groeien in korte trossen in de oksels van zeer kleine schubvormige steunblaadjes. Ze zijn stervormig, 4-6 mm en met een korte steel. De vier bloemdekbladen zijn niet vergroeid. De stempel is tweelobbig. Een bloem heeft vier meeldraden en één stijl met één stempel. Het tweehokkig vruchtbeginsel is bovenstandig.

Vruchten: Een bes. De giftige, eerst groene, maar tenslotte rood wordende bessen zijn ongeveer 6 mm in doorsnee. De zaden zijn zeer kortlevend (korter dan één jaar). Eenzaadlobbig.

Biotoop

Bodem: Beschaduwde plaatsen op droge tot vochtige, matig voedselarme tot matig voedselrijke, kalkarme, zwak zure tot zure grond met ruw, maar redelijk verterend strooisel (leem en zand, zelden op verdrogend veen).

Groeiplaatsen: Bossen (loofbossen en hellingbossen), houtwallen, kasteelparken, waterkanten (beekoeverwallen), zeeduinen (duinhellingen), stuifzandheuveltjes, lanen, zeer zelden in heide of in schraal grasland op leem.

Verspreiding

Wereld: China, Siberië en Noord-, Noordwest-, Midden- en Oost-Europa. Zuidelijk tot in de Pyreneeën.

Nederland: Vrij algemeen in het oosten en midden van het land en in Zuid-Limburg. Zeldzaam in de Hollandse duinen en zeer zeldzaam in laagveengebieden en op de Waddeneilanden.

Vlaanderen: Plaatselijk vrij algemeen. Niet in de Polders en in de duinen.

Wallonië: Plaatselijk vrij algemeen.

Toepassingen

Vermeerderen: Scheuren.

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).